“DE GELE KANARIE IS WEER FLYING”
Na de operatie was ik langzaam alles weer aan het opbouwen.

Mijn werk, weer mogen rijden op de motor naar mijn werk, groen licht van de specialist om weer te mogen deelnemen aan de wedstrijden en dan eindelijk weer gaan trainen.

Afgelopen weekend ben ik voor de 1e keer gaan trainen op een mooi groot stuk zandterrein in Paal België. Na het terrein lopend te hebben verkend ben ik op de motor gestapt en ben langzaam gaan rijden. Het is natuurlijk spannend omdat ik niet weet wat het doet met mijn pols. 

Langzamerhand ga ik wat sneller maar de bulten neem ik nog voorzichtig ivm de klappen op mijn pols. Dit heb ik 10 minuten gedaan. Het was onwennig maar het voelde goed.

Zoals een wijs iemand zegt ”je moet gewoon doen, want het zit allemaal letterlijk en figuurlijk tussen je oren”.

Ik heb het langzaam opgebouwd en durfde steeds meer harder over het terrein en de bulten te rijden. Zo heb ik dat een aantal ronden gedaan en had er weer een beetje vertrouwen in. En dan de 1e sprong, natuurlijk zo gespannen als wat maar het voelde opdat moment goed. Steeds sneller rondjes gaan rijden en ja toen kwam er de voorzichtige hogere sprong haha. Ik kreeg er steeds meer zelfvertrouwen in. Deze trainingen ga ik nu regelmatig doen op dit terrein en straks op de crossterreinen.

Het is nog pijnlijk en na deze training heb ik aardig gevoeld waar mijn spieren zitten haha maar ze zeggen het is allemaal voor een goed doel.

Zoals het er nu uit gaat zien zal ik eind juli op Schaafheim de 1e wedstrijd in de S1 (de hoogste klasse ) gaan rijden.

Ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes Josh#7 (de Gele Kanarie)